حكايات مصريه

[إبن مصر]

انا بقى يا ولاد اسمى ابن مصر .. هاحكيلكم شويه حكاوى

حكهالى جدى ساعه العصر

زمان ايام الانجليز كانت مصر.. غير مصر!!

بيقولى جدى كان فيه فى حارتهم بت قمر

كان اسمها راشيل

كل الى يشوفها يسمى ويحسد الواد اميل..

اصله كان خاطبها وعمله نص اكليل..

وحضره المقدس حنا وعم محمد وسى عبد الجليل..

وفى يوم كانت راجعه من المدرسه مع فاطمه وتهانى وأنجيل

شافها الواد حسن قام معاكسه اصله واد دمه تقيل

شافه محمد ابو السعودقام لطشه قلم توله..

بص حسن فى الارض وسكت.. ما هو دمه تقيل بس متربى

سمع اميل بالى حصل جرى على حسن فى القهوه

عاتبه .. طول لسانه وقامت عاركه على سهوه..

الواد برعى بتاع الفراخ سحب شومه وطوح فيهم

قام جورج والواد سمير ومعاهم على العجلاتى

سحبوا من العجله الجنزير والمقدس ويصا بيهاتى

كفايه يا ولاد عيب يا عيال..

وسحب حسن ازازه اسباتس..

ومسك فى أميل وزقه وراسه والف جزمه

يبطحه بيها وعملها لازمه

وفى وسط العاركه وعلى باب الحاره

شويه انجليز شدوا ايد البت سماره

كانت ماشيه مع امها زينب رايحه السوق

والواد الانجليزى شدها قامت امها راقعه بالصوت

بص حسن فى عين اميل لقاها هاتولع

وقاله سيب ايدك يا جدع .. الكلب مسك ايدسماره

هو فاكرها ايه مالهاش رجاله فى الحاره..

حسن العرق طق فى دماغه ومسك ازازه الاسباتس

وجرى على العسكرى بطحه واميل وراه بالشومه

وطاحوا فى الانجليز كلهم و الدنيا قامت قومه

وحصل ضرب نار..

والليل بقى نهار

واتصاب حسن واميل ومحمد وحنا

وجرينا بيهم على الاستباليه وهما دمهم سايح

بس ولاد الايه بيضحكوا على الى عملوه فى الانجليز من فضايح

قام حسن مميل على أميل وقاله والله مكان قصدى..

ضحك اميل وقاله ما انت عينك زايغه

بس والعدرا لو عملتها تانى لاكون باطحك

قاله حسن وكتاب الله ما يحصل ..

وبالليل وعلى القهوه

قال محمد ابو عمر لزخارى وهو ماشى

حلفتك بالنبى يا شيخ تولع لى شمعه فى الدير

اصل عندى بكره مقابله وعايزها تبقى معايا

قاله زخارى عنيا .. .. الله انت مش رايح المولد؟

قاله ده بعد بكره يا جدع..

قاله شالله يا حسين..

متنساش تجيب لروز من هناك حب عزيز ..

وجدى بيبص لهم ويضحك..

ودلوقتى.. انا بقول....

الناس دى فين؟؟؟؟؟؟؟