هو احنا هنعيش امتى!!!؟؟

[msayed]

الموضوع واضح أنه بيختلف كثير من واحد لواحد ومن أسرة لأسرة

ولكن الخط العام هو

خير الأمور الوسط

والآية الكريمة

{وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا}

الإسراء: 29

[fatfouta]

وبرده مش هتعيش لان ساعتها هيكون مفيكش صحه تعيش

معاك جدا فى الكلمتين دول واشكرك

[fatfouta]

الموضوع فعلاً جميل

فيه نقطة مهمة جداً جداً جداً وأظنها ممكن تكون محل نقاش

فى مصر نسبة المنظرة والتباهى بتكون عالية جداً، فبمجرد إن زيد إشترى موبايل آخر موديل تلاقى كل إللى حوله عاوزين يشتروا برضه موبايل حديث وتدخل فى التنافس اللانهائى. أما فى الغربة تلاقى زيد نفسه شارى موبايل كل إمكانياته أنه بيرن وبيبقى على قلبه زى العسل وتلاقى إللى بيشترى حاجة غالية جموع المغتربين بينظروا له على إنه مستهتر ومش عارف مصلحته.

فأظن النظرة العامة دى بتأثر برضه على مستوى الشراء.

والله العظيم يا محمد ان هنا بقى المنظرة بتبقى اكتر قصدى يعنى هنا فى الرياض انا ماشفتش اماكن تانية\

والمثال على كده زوجى ابص الاقيه عاوز يجيب لنفسه حاجات كتير وماركات ومش عارف ايه واقوله ليه ده كله يقولى اسكتى انتى ماتعرفيش حاجة انا بشتغل مع جنسيات كتيرة منها الانجليزى والامريكى والهندى وخصوصا بقى الاخوة اللبنانيين ولان مديره لبنانى بيقولى عارفة انا لو ماعملتش كده هيفتكرونى اقل منهم ويبصولى نظرة قليله ويقولى كمان دول ناس بتوع مظاهر اوى اوى

يعنى مش فى مصر بس بنبص للمظاهر لا ده فى كل مكان

تم تعديل 9 مايو 2009 بواسطة fatfouta

[fatfouta]

الموضوع جميل يا فتفوته وكنت بفكر فيه بجد من تلات ايام تقريباً

اقولك كل اللي حيردوا في الموضوع هنا أعتقد انهم من اللي شغالين في الخليج

كلنا طبعاً هنا عارفين التعامل مع الخليجيين شكله عامل ايه

والقانون هنا اللي بيفرق بين الأجنبي وأبن البلد

والتحكمات اللي بيفرضها الخليجي على الأجنبي على أساس انه مالك رزقة (سبحان الله عما يصفون)

فمعظمنا هنا بالأمانه مش حاسس بالأمان

وبيحاول بكل ما يقدر انه يبقى خفيف

بس حقولك ده مش على حساب لا لبسة ومظهرة أدام الناس (لأن دي صورة بلدك) يشهد ربنا اني بحاول اتعامل مع الناس كويس وبلبس كويس جداً علشان ابقى صورة لبلدي

وكذلك مش على حساب حالتك النفسية

انا برضو مش حشوفها من ناحية الناس المتجوزة ومخلفة لأني لسه ماجربتش اكون متجوز ومتغرب

على عكس الحال الناس اللي شغالين برا الخليج

بيبقوا الى حد ما حاسين بالإستقرار لأن القانون بيمشي على أبن البلد قبل الأجنبي

فبيحس أنها زي بلده وبيظبط نفسه وبيته وعربيته وهكذا

انا شايف المشكله هي مشكلة إحساس بالأمان

أعتقد اننا طول ماحنا في الخليج مش حنحس أننا عايشين من الأساس

ربنا يكون فى عونك انا عارفة انك اليومين دول بتجهز للجواز وكل فلوسك رايحة على الموضوع ده

فعلا يا توأمى لازم الواحد يبقى صورة كويسة لبلده فى اى مكان فى العالم

ايوه صح هو فى الخليج الاستقرار مش موجود اوى بس ده برضوا مش هيخلينا كل اما نيجى نشترى حاجة نقول هو احنا ضامنين ومش عارف ايه وبعدين نلاقى نفسنا ذى ما الاخوة الافاضل قالوا قعدين 25 سنه ولسه بنقول لما نرجع مصر

ربنا يوفقك يا جدار يا خويا رب

[msayed]

الموضوع فعلاً جميل

فيه نقطة مهمة جداً جداً جداً وأظنها ممكن تكون محل نقاش

فى مصر نسبة المنظرة والتباهى بتكون عالية جداً، فبمجرد إن زيد إشترى موبايل آخر موديل تلاقى كل إللى حوله عاوزين يشتروا برضه موبايل حديث وتدخل فى التنافس اللانهائى. أما فى الغربة تلاقى زيد نفسه شارى موبايل كل إمكانياته أنه بيرن وبيبقى على قلبه زى العسل وتلاقى إللى بيشترى حاجة غالية جموع المغتربين بينظروا له على إنه مستهتر ومش عارف مصلحته.

فأظن النظرة العامة دى بتأثر برضه على مستوى الشراء.

والله العظيم يا محمد ان هنا بقى المنظرة بتبقى اكتر قصدى يعنى هنا فى الرياض انا ماشفتش اماكن تانية\

والمثال على كده زوجى ابص الاقيه عاوز يجيب لنفسه حاجات كتير وماركات ومش عارف ايه واقوله ليه ده كله يقولى اسكتى انتى ماتعرفيش حاجة انا بشتغل مع جنسيات كتيرة منها الانجليزى والامريكى والهندى وخصوصا بقى الاخوة اللبنانيين ولان مديره لبنانى بيقولى عارفة انا لو ماعملتش كده هيفتكرونى اقل منهم ويبصولى نظرة قليله ويقولى كمان دول ناس بتوع مظاهر اوى اوى

يعنى مش فى مصر بس بنبص للمظاهر لا ده فى كل مكان

والله حضرتك عندك حق بخصوص الملابس وبالفعل التقييم كثيراً ما يأتى على الرسم وليس الجوهر، لكن الملابس ماأفتكرش أنها من البنود المؤثرة لأن سعرها فى الخليج تقريباً زى مصر ومهما الواحد اشترى من ملابس فلن تكون نسبة كبيرة من الراتب، وبعدين الملابس أحياناً كثيرة فعلاً تكون من أدوات العمل وليست رفاهية والواحد ضميره ما يوجعوش لو أنفق شوية زيادة فيها طالما محتاجها فى شغله.

لكن التطلع للرفاهية الزائدة هى المشكلة، المسكن الغالى المريح، الآثاث الغالى، آخر موديل الموبايلات، االذهاب لأغلى المطاعم وكل المطاعم، أغلى الملاهى والإستراحات، المدارس الغالية جداً بغض النظر عن مستواها التعليمى لكن طالما فيها خيل وبيسين فتبقى ممتازة ... إلخ.

[Ahmed Unknown]

والله حضرتك عندك حق بخصوص الملابس وبالفعل التقييم كثيراً ما يأتى على الرسم وليس الجوهر، لكن الملابس ماأفتكرش أنها من البنود المؤثرة لأن سعرها فى الخليج تقريباً زى مصر ومهما الواحد اشترى من ملابس فلن تكون نسبة كبيرة من الراتب، وبعدين الملابس أحياناً كثيرة فعلاً تكون من أدوات العمل وليست رفاهية والواحد ضميره ما يوجعوش لو أنفق شوية زيادة فيها طالما محتاجها فى شغله.

لكن التطلع للرفاهية الزائدة هى المشكلة، المسكن الغالى المريح، الآثاث الغالى، آخر موديل الموبايلات، االذهاب لأغلى المطاعم وكل المطاعم، أغلى الملاهى والإستراحات، المدارس الغالية جداً بغض النظر عن مستواها التعليمى لكن طالما فيها خيل وبيسين فتبقى ممتازة ... إلخ.

و الله انا شايف انه مش غلط ان الواحد يجيب ملابس غالية او تليفون غالى او مطاعم و ملاهى و استراحات امال احنا مسافرين و متغربين فى السعودية و غيرها ليه؟

ايه المانع من الاستمتاع بحياة بها بعض الرفاهيه طالما ان الواحد يقدر على كده

و يا ريت نخلينا صرحا مع نفسنا كل واحد يقول انا رايح سنتين احوش قرشين و راجع و السنتين بيبقوا 20 و القرشين بيبقوا الافات و محدش بيرجع

فأنا وجهة نظرى الواحد لو مش هيعيش عيشه احسن من اللى كان عايشها فى بلده يبقى بلاش من الغربة احسن

[قلب ابيض]

الموضوع جميييل وله ابعاد كتيره جدا

وكما اطلعت سريعا على المشاركات وطبيعى جدا اختلاف الاراء ووجهات النظر

عن نفسى الخص القول وخبره السفر لسنين مش قليله : انت عايش فين دلوقتى؟؟ وكلمه عااااايش تحتها خطين

عيش حياتك صح لاضرر ولا ضرار ---يعنى ماتحرمش نفسك ولا اسرتك " ابنك او زوجتك " عشان لما يقدر الله وتستأذن من الدنيا تلاقى اللى يترحم عليك مش اللى كان بيتمنى اليوم ده عشان يعيش هو

يارب المعنى يوصل لكم صح زى ما انا عاوزه انقله لكم --لان ده اتكرر كتير قدامى فى غربتنا والله كان اولاد اصدقاء فى العمل لنا لهم نفس الدخل واولاد اصغر واقل عددا مننا ولما ندخل مطعم مثلا يتحجج الاب بأى حجه ولما يرجع طبعا نكون خلصنا والدموع فى عيون اولاده والولاد بيصرحوا لبعض --

كبروا الاولاد واعلنوها امتى يجى اليوم اللى نورث فيه ونحقق اللى حرمنا منه ابونا ؟؟؟؟

يا ناس ممكن نستمتع بأقل شىء لقمه هنيه وابتسامه صافيه وراااااحه بال

والله بالدنيا فى مصر يقى فى الخليج فى هولندا المهم راحه البال والضمير

ودمتم بخير

[fatfouta]

فتفوفه الطيوبه ..

تعرفى لما بيقرب الصيف بحس انى سرحانه جدا فى مصر .. فى الذكريات..فى الأهل .. وفى ايام حلوه

المهم .. اول ما سجلت هنا فى المحاورات كتبت موضوع شبه دوت لأنه كان حقيقى شاغل تفكيرى

وكان اسمه " تعيش حياتك وتوفر ااقل ..ولا تحرم نفسك وتوفر أكتر ؟"

http://www.egyptiantalks.org/invb/?showtopic=60840

كنت عايزه زيك اسمع رأى ناس كتير رغم انى كنت محدده مسبقا الإجابة اللى تناسبنى وتناسب ظروفى وحياتى كلها

لكن ساعات برضه بنحتاج نسمع من بعض ..

ساعات ممكن نكون بنبص لتحت رجلينا بس ..

وساعات بنعيش على وهم الآمان والمستقبل ونفقد الحاضر والمستقبل !!

هى مسألة احتياجات نفسيه ممكن يقدر حد يستغنى عنها وحد تانى لأ..

بتحكمها كمان الظروف اللى كانت قبل كده يعنى ممكن حد يشد على نفسه شويه وبشوف ناس كده

لكن صعب يغير من حياته 180 درجه ويقول انا فى غربه واحنا مش جايين هنا نعيش !!

لأ معليش عمرى ما اقدر استوعب الكلمه دى .. اعتقد احنا بنعيش مره وحده..

ممكن نختار الوسطيه بلا افراط ولا تفريط وياما شفت نماذج حرمت نفسها من اساسيات الحياه

وبعض الترفيه اللى تشعر بيه ان الحياة فيها الوان غير الرمادى والأسود وفى الآخر للأسف

حصل مالم يكن فى البال .. ضاع العمر لأننا مش ضامنين عمرنا عشان نموت النهارده ونقول هنبقى نعيش .. بس بكره !

حرفقلك مداخله كتبتها فى موضوع التوفير تلخص اللى عايزه اقوله وموقف آثر فيا جدا

تعيش حياتك وتوفر ااقل.. ولا تحرم نفسك وتوفر أكتر ؟

سؤال أكيد كلنا سألناه لنفسنا فى يوم من الأيام سواء للمغتربين او

حتى اللى عايشين فى مصر ميسورين الحال.

وسواء كان إختيارك إجابته فى الجزء الأول من السؤال او التانى فأكيد

لكل واحد مننا سبب ولكل واحد مننا ظروف تحكمه.

بس يمكن نكون محتاجين نفضفض لبعض عشان نعرف هل ممكن

تختار تعيش بطريقة من الطرقتين وبعدين بعد العمر ما يعدى تكتشف

انك كنت غلطان ياترى ممكن الحاجة دى تحصل ؟ :closedeyes:

انا عن نفسي حكون اول وحده اجاوب على السؤال ده.

انا وحده من الاف المصريين الى فتحوا عينهم على الدنيا لقوا نفسهم

فى بلد غريبه.. عالم جوه عالم فى البيت لهجة..وفى المدرسه

والشارع لهجه تانيه :wub: .. فى البيت طبيخ وعند الجيران طبيخ تانى

وفين وفين لما فهمت معنى اننا فى غربه.. معنى اننا من مصر..بس مصر بعيده قوى

أهلى من اول يوم اتغربوا فيه إختاروا الإختيار الأول وهو انهم يوفرا بس فى نفس الوقت

يعيشونا مرفهين وكانت النتيجة ان سنين الغربه طالت لما راح عمرهم كله فى الغربه :winner:

وبعدين انا كبرت.. ودخلت الجامعة واتخطبت واتجوزت وبعد شهر العسل على طول سافرت تانى

للغربه مع جوزى واشتغلنا هناك.

وبدأت اسأل نفسي ياترى نعيش كويس ونلبس ونخرج ونتفسح ونوفر ااقل ولا نشد على نفسنا

ونوفر أكتر عشان مكملش حياتى كلها غربه فى غربه :unsure:

وفى وسط الحيره اللى كنت فيها جالى خبر من مصر غير موازيين حياتى كلها00

أعز صحباتى من اولى اعدادى لثانوى وبنت الجيران اللى كنا عايشين معاهم فى العماره

لما كنت مع اهلى فى الغربه ماتت

ماتت وهى لسه ورده مغمضه.. ماتت قبل ماتستعمل كل الحاجات الكهربائية والسجاد

والصينى والتحف اللى أهلها كانوا بيجهزوهالها طول السنين اللى عيشوها فيها فى غربه

وكانوا حرمنها حتى تشترى هدوم وتلبس زى بقيه صاحبتها عشان يقدروا يفرولها أكتر

وأكتر. ماتت وسابت كل حاجة :sad:

صاحبتى دى كانت ظروفها زى ظروفى تقريبا.. بس باباها كان مشاء الله شغال فى شركة

كبيره وراتبه كان كبير قوى.

وبعد سماع الخبر ده عشت فتره شهر مش قادره اركز فى حاجة.. ولا قادره انسى كل ذكريات

طفولتنا مع بعض.. ولا نظرات عينيها المكسوفه اللى كانت بتبان لما اخبط عليها فى العيد

عشان اعيد عليها وتبقى لابسه لبس مش حلو ورخيص... كانت ديما تشاركنى احلامها

وتقوللى انها لما تنزل مصر حتلبس وتتفسح وتعمل كل حاجة اتحرمت منها.

ومره زرتها فى بيتها فى مصر ..دخلتنى اوضه كبيره مليانه كراتين كتير قوى..وقالتلى

كل الحاجات دى بتاعتى ماما وبابا اشتروهالى عشان لما اتجوز :sad:

وبس.

قررت اعيش واعيش واعيش .. واكيد حوفر.. بس التوفير عندى مبقاش أهم من انى أعيش :wub:

ياترى انا صح ولا غلط ؟

عندك حق يا لولا هى فعلا احتياجات نفسية قبل اى شوى وفيه اللى يقدر يستحمل وفيه برضوا اللى مايقدرش

قصة صحبتك اثرت فيا جدااااااااا خلتنى فعلا اتاكد ان الفلوس من غير الصحة وراحة البال ولا ليها اى لزمة

احبطتينى لانى حسيت ان موضوعى مش جديد وقريت موضوعك ولقيت فيه ردود جميله

شكرا ليكى يا حبيبتى

تم تعديل 10 مايو 2009 بواسطة fatfouta

[fatfouta]

و الله انا عن نفسى و معظم اصدقائى المصريين هنا فى الرياض و المعظم منهم عزاب كله عايش حياه كويسة و يمكن احسن من اللى عايشينها فى مصر

من ناحية السكن ساكنين واحد او اتنين بالكتير فى الشقة و فى ارقى احياء الرياض (العليا و السليمانية و غيره)

و من ناحية الاكل معظم الاكل فى مطاعم يعنى محدش بيبخل على نفسة او يقول اما اطبخ فى البيت عشان اوفر

و طبعا اللبس ارخص و احسن من مصر فبتبقى فرصة نجيب اللبس من هنا

طبعا كل الناس حسبتها و شافوا الفرق بين الحياة الكويسة و الحياة الناشفة

انا ليا واحد صاحبى ساكن فى البطحة (اسوأ مكان فى الرياض) بيدفع 10 الاف ريال فى السنه فى الشقة

انا ساكن فى حى المحمدية بشمال الرياض فى منطقة نضيفة و بدفع 13 الف فى السنه يعنى هو الفرق ال 250 ريال فى الشهر دول هما اللى هيفرقوا عشان اسكن فى مكان مقرف؟

و طبعا لو سكنت مع حد هيبقى الفرق 125 ريال فى الشهر يعنى مش مستاهلة

ولو طبقنا نفس المثال على الاكل و الشرب و اللبس هنلاقى الفروق مش كبيرة و العملية مش مستاهلة خنقة و تضييق الواحد مش هيعيش 100 مرة

انت يا احمد بتتكلم صح لكن فيه ناس والله العظيم شفتها بعينى يبقى مرتبها كبير وممكن يعيشوا فى مكان كويس جدااا لكن يقولك لا انا اعيش فى الرخيص وهو ماله يعنى هو انا فى بلدى

ده انا جارتى دى بسم الله ماشاء الله كان جوزها مرتبه كويس جداااا بس كانوا واخدين ملحق صغنن ولما اقولها وسعوا على نفسكوا يا بنتى تقولى ليه اوسع على نفسى هو انا فى بلدى

وبعد سنتين والله لقيتها بتكلمنى فى التليفون مرة وقعدين بنتكلم بتقولى انا بتصل بيكى عشان اسلم عليكى عشان انا نازلة مصر خلاص بقى بنينا بيتنا وشطبناه وانا نازله افرشه وكمان شاركنا اخو جوزى فى مشروه والله العظيم ساعتها بسم الله ما شاء الله انا مش بقر لكن قلتلى المبلغ انا مابقتش مصدقة وقلت اهى دى الناس اللى بتعرف توفر والله مش بقر ولا قصدى اغتابها لا انا بس بقولك مثال

لكن انا عن نفسى فعلا ماقدرش اعمل ذيها لانى اخدت على مستوى معين

بس هقولك على حاجة يا احمد انت برضوا بتتكلم من ناحية انك لسه عازب يعنى مش متجوز لكن لما تجوز يمكن تتغير عندك مفاهيم كتير ايوه انت شكل شخصيتك كده ومش بتحب تزنق نفسك لكن المسئوليه هتخليك تتنازل عن حاجات ساعتها ممكن تقول دى رفاهية بالنسبة ليه ذى الاكل فى المطاعم وكده واللبس الماركات والكلام ده

طبعا صاحبك بتاع البطحة ده فاكر نفسه ناصح وبيوفر لكن لما يسكن فى مكان ذى كده كله تلوث هو كده بييجى على صحته وصحة ولاده لو عنده اولاد لو دور ذى مانت قلت هيلاقى اماكن نظيفة وبسعر كويس برضوا بس ده بيتطلب شوية تضحية مننا

[fatfouta]

اختى فتفوتة موضوعك جميل جدا هاديك مثلين من اللى شوفتهم وعشرتهم وانت تستنتجى عايزة اقولك اية

ابى طول عمرة فى الغربة و امى كانت بتروح لة تقعدمعاة فترة و ترجع تقعد معانا علشان تعليمنا كل مرة تروح و ترجع منها تجيب خيرات كتيرة جدااااا و تحوشها و تقول دة لبنتى لما تتجوز و عرايس ولادى

ترجع تسارف تانى و نفس الشنط اللى تتكوم فوق الدولاب و تحت السرير ونفس الردود علشان مراة ابنى ابقى اديها هدايا واوفر لابنى

علشانك انتى يا بنتى الوحيدة بس انا هاديها لك بمناسبة مش كلة مرة واحدة بمبدا اقتصادى ناجح وكانت دايما تفرح وتقول عمرى ما هتزنق ابدا و احتار فى هدايا عندى من كل نوع و لون و شكل

توالت سنين السفر و توالت الشنط لدرجة ان الشقة نفسها ضاقت باللى فيها ودينا شنط للشقة الجديدة

و هكذا حتى حانت لحظة الرجوع من السفر و الغربة لكن للاسف القدر لم يمهلها للاستمتاع بالشنط التى لم اعرف ما بداخلها فمرضت امى و توفت وهى ضغيرة فى السن

جاء وقت فتح الشنط لان ابى اراد ان يتزوج لا استطيع ان اصف لك شعورى وانا افتح تلك الشنط بكيت بكاء حاراااااااوانا اردد نفس الكلمات تركتيها لمن يا امى

تركتيها لمن للتراب و العتة تاكل فيها تعرفى يا فتفوتة اين انتهت تلك الشنط اخذ ابى معظمها لزوجتةالجديدة

بحجة انها بفلوسة و تعبة ومن حقة بدل ما يشترى هدايا لزوجتة و الباقى طبعا اصبح موضة قديمة

وانا تبرعت بالباقى الى بعض من اهلها و الجمعيات الخيرية

القصة الثانية لعمتى الضغرى منذ ان تفتحت عينى و اعرف انها فى الامارت حتى وصل عدد السنين الى ما يتعدى 25 سنة انجبت حوالى خمس اولاد كانت تشتغل مركز مرموق جدااااااو بمرتب خيالى

لكن كانت تصرف ببذخ رهيب على اولادها و زوجها كل ما لذ و طاب الكرتونة و من المستورد كل ما تتخيلية من فسح و ترفية الكل كان متخيل ان عمتى هذة هترجع مليونيرة لكن بنتجة تلك العيشة والمصاريف

لو قولت لك انها قاعدة الان فى شقة مؤجرة بعد ان باعت الشقتين الملك لها لان اولادها ما اتعودوا الا على

الرفاهية

وكل يوم تبيع ممتلكاتها حتى اصبحت علىالحديدة ولديها تلات بنات لا تعرف كيف تجهز لهم

يا فتوفتة هاترك لك تتلخصى الحكمة من القصتين من واقع الحياة

لك كل تحياتى اختك ذهبية

حبيبتى ذهبية ياللى دايما ردودك بيبقى فيها كل اللى انا عاوزة اسمعه او اقوله

ايوه طبعا عارفة وحاسه بيكى جدااا لان احنا نفسنا كان بابا علطول مسافر ودايما لما ييجى نازل يجيب حاجات اد كدهو وكتير ومش عارف ايه وكانت ماما تفرح وتقول خليه لجهاز البنات وتقعد تشيل فى شنط

عارفة فكرتينى بينا لما قلتى شنط تحت الدولاب وفوق السرير علطول افتكرت منظر الشنط اللى كانت عندنا والله وقعدت اضحك

انا لما جيت اتجوز بقى وقعدت اقلب فى الحاجات دى اخدت منها قليل اوى لان ذى مانتى قلتى معظمها بقت موضة قديمه ولما كنت البس حاجة منها ادام جوزى كان يقولى ماتلبسيش ده احسن بتفكرنى بايام ام كلثوم

وغير كده انا قصدت ماخدش الحاجات دى لانها لما ببصلها بتفكرنى بايام شقى ابويا واد ايه هو تعب وصحته راحت من غير يا عينى ما ياخد هو لنفسه اى حاجة قعد يحوش ويجيب لنا ويضيع صحته وكله راح فى لحظة وكنا نتمنى انه كان يبقى وسطنا ووسط اهله ولا انا احنا يكون عندنا نص الحاجات دى والله

اما بقى حكاية عمتك لا طبعا الواحد مايعملش كده برضوا ويعيش ولاده فى بزخ ورفاهية جامدة كده لازم يخليهم يتحملوا المسئوليه

انا فهمت قصدك من الحكايتين بتوعك وسعيدة اوى بمداخلتك لانها بجد افادتنى كتير

[fatfouta]

عارفين يا جماعة انا من ردودكم فرحت جدا لانى حسيت ان احنا المصريين ابتدا فكرنا يتغير وثقافتنا كمان ابتدت تتغير يعنى ثقافة التخزين لاى حاجة وان احنا نشيل اد كده عشان اللى جاى ده الحمد لله حاسه اننا كلنا بقينا متفقين ان دلوقتى لازم الواحد يعيش ويعيش ولاده علشان مايجيش يندم فى يوم من الايام

عارفين كان بابا الله يرحمه يقول مثل وهو (اصرف مافى الجيب ياتيك ما الغيب) وكان دايما يقولها بهظار وكانت امى ترد عليه بمثل تانى وتقوله (ال يا كوم لك يوم) يعنى اللى انت محوشة مسيرك يوم هاتحتاجله

المثلين عكس بعض تماما لكن اتعلمت من المثلين حاجات كتير

وفعلا بفرح لما الاقى الناس بتغير ثقافتها الخاظئة وفعلا على اد ما الغربة صعبة لكن بتعلمنا كتير وبتغير حاجات فينا يمكن تكون للاحسن كتير

[msayed]

عارفين يا جماعة انا من ردودكم فرحت جدا لانى حسيت ان احنا المصريين ابتدا فكرنا يتغير وثقافتنا كمان ابتدت تتغير يعنى ثقافة التخزين لاى حاجة وان احنا نشيل اد كده عشان اللى جاى ده الحمد لله حاسه اننا كلنا بقينا متفقين ان دلوقتى لازم الواحد يعيش ويعيش ولاده علشان مايجيش يندم فى يوم من الايام

عارفين كان بابا الله يرحمه يقول مثل وهو (اصرف مافى الجيب ياتيك ما الغيب) وكان دايما يقولها بهظار وكانت امى ترد عليه بمثل تانى وتقوله (ال يا كوم لك يوم) يعنى اللى انت محوشة مسيرك يوم هاتحتاجله

المثلين عكس بعض تماما لكن اتعلمت من المثلين حاجات كتير

وفعلا بفرح لما الاقى الناس بتغير ثقافتها الخاظئة وفعلا على اد ما الغربة صعبة لكن بتعلمنا كتير وبتغير حاجات فينا يمكن تكون للاحسن كتير

لأ بصراحة أنا مش مع الكلام ده كده على إطلاقه

إحنا قلنا خير الأمور الوسط

ده حتى ده ضد أبسط مبادىء تربية الأولاد

أنا مستحيل أعيش ولادى فى مستوى ما أقدرش أعيشهم فيه فى مصر، الحمد لله أنا فى مصر مستواى المعيشى كان ممتاز جداً لأنى كنت أعمل فى شركة أجنبية، ولكن طالما حاجة ما تقدرش توفرها للأولاد على طول ما تعيشهمش فيها على طول لأنك بالتجارب ها تتعب جداً لما ترجع مصر.

وممكن ييجى يوم الأولاد يفتكروا إن أبوهم ضيع عليهم عيشة كويسة ومستوى معقول علشان كان عايش حياته ومش حاططهم فى دماغه.

وطبعاً أنا فهمت تعبير إن الواحد يعيش حياته يعنى الواحد ينفق كل دخله على الرفاهية ومايعملش أى حساب للمستقبل وعلى هذا الفهم بنيت كلامى.

أعرف رجل كان فى الخليج فى السبعينات وليس له عمل فى مصر.

دلع أولاده لأبعد الحدود حتى أنه كان يقضى كل أوقات فراغه فى رحلات وفسح وستايل حياة أعلى منه بكثير، لم يعلمهم أبداً خشونة العيش وتحمل المسؤولية.

بعد حداشر سنة غربة اكتشف أن السنين مرت بلا هدف ولازم يلحق نفسه فأخطأ خطأ شنيع آخر، ترك شقته الأصلية وكانت فى حى معقول لكن الأولاد مابقوش طايقين يعيشوا فيها فقد أصبحت مش قد المقام، واشترى شقة فى حى راقى جداً جداً بمصر، وأرسل أولاده للعيش فيها وبدأ رحلة التوفير.

طبعا الحى الراقى يعنى أصدقاء الأولاد من أولاد الأعيان ومتطلبات أخرى.

بقى هو يعمل ويرسل الفلوس وهم هنا يبعثروا، هم لا أحد يلومهم فهم يعيشون مثلما رباهم أبوهم.

بعد سنتين اكتشف أن أولاده أخلاقهم فسدت ومهملين دراستهم وكارهين المعيشة فى مصر وراميين كل اللوم عليه وعلى أمهم أنهم رجعوهم مصر.

وكانوا بيقولولى ده صراحة.

بعد مرور الثلاثة عشر سنة غربة نزل مصر مضطراً ولم يكن يخطط للنزول أبداً.

الأولاد الآن مثال للإستهتار وإتهام للأب دائماً بأنه مقصر فى حقهم وطالما مش قادر يصرف علينا بيخلفنا ليه والكلام ده.

والأب مع الوقت بدأ يفقد ما حققه، فهو يتنقل من عمل لعمل، يفتح محل وبعدين يفشل فيه فيقفله وباع سيارته.

أظن هو الآن يجنى ما زرعه من دلع أولاده فى الغربة.

ومش القريب ده بس

نماذج كثير لو حكيت فيها مش ها نخلص

بعكس نموذج آخر لا يضيع من ذهنى أبداً أبداً

رجل فاضل أستاذ دكتور فى الجامعة ولم يسافر الخليج ولا غيره،

عنده رؤية بعيدة المدى فى تربية الأولاد

له طريقة غريبة فى تربية أولاده وهذه الطريقة أثمرت رجالاً كنت أكون سعيداً وأنا أتحدث معهم لخلقهم وجديتهم ورجولتهم المبكرة جداً.

كان الرجل يبحث فى معارفه من يتوسم فيه خلقاً وطيبة ويطلب منه أن يأخذ الأولاد ليعملوا معه شهر مثلاً أو ثلاثة أيام فى الأسبوع أثناء عطلة الصيف.

لم يكن يشترط نوع العمل ولكن يشترط ألا يكون به إهانة ويكون به تحمل للمسؤولية. وكان هو يدفع رواتبهم.

وفى المقابل كان يرسلهم لممارسة السباحة فى النادى.

الأولاد الآن فى الجامعة ولكن شباب محترم جداً وبعيد جداً عن مشاكل الشباب المعاصرة -ربنا يحفظهم-.

فالموضوع مش إن أنا مرتبى ألف يبقى أعيش حياتى بالألف ولما يبقى عشرين ألف أعيش بالعشرين ألف، طب لو رجع ألف تانى ها تعمل إيييييييه؟ ها تقدر تعيش تانى بالألف!!

لكن لما يبقى ألف أعيش فى حدود الألف ، لما يبقى عشرين ألف، أزود شوية العيشة لكن أجهز نفسى لو رجعت للألف يبقى عندى مقومات المعيشة بالألف.

وطبعا الموضوع زى ما اتفقنا يختلف من واحد للتانى ومن أسرة للثانية حسب ظروف ومفهوم كل واحد

[عنبو]

انا شايف ياجماعه ان الوسطيه كويسه يعنى انا هقولكم على حكاية بن خالتى

ابن خالتى ده كان باسم الله ما شاء الله حافظ القران الكريم كله وكان حافظ 800 حديث على العموم هو اخد الثانويه العامه من البحرين وكان طالع الاول على البحرين وبعد لما رجع مصر دخل كلية طب بس ابوه مرضيش يخلى خالتى تقعد معاه واقال هو يقعد لوحده ويعتمد على نفسه وطبعا سافروا بعد الاجازه هم الكل ابوه وامه واخواته وسابوه لوحده الكل اقعد ينصح ابوه ياما يقعدوا هما الكل وتبارك الله فيما رزقك وبعدين دول 15 سنه سفر وانتوا الحمد لله حالتكم متيسره جدا جدا جدا ومعدتش محتاج سفر اقال لا مافيش حد يتكلم معايا فى موضوع القعده ده انا خلاص احنا نصاحناك وامرنا لله واقعد ابن خالتى فى بيت جدى وسبحان من غير حاله من انسان ملتزم وطالب فى كلية طب الى حشاش وبتاع كله وماسبش حاجه الا لما عملها وطبعا منجحش فى اول سنه ولما جه ابوه اقعدنا نتحايل عليه الواد نفسه يتحايل عليه انع يقعد برضه مرضيش يقعد واقله انا مش مقصر فيك انت بتصرف فى السنه بس مصاريف جيب اقد مصاريف عيله والسنه اللى بعدها مدخلش الامتحان اساسا لانه معرفش ميعاد الامتحان مهو كان مسطول ولا كان فى وكر من بتوعه !! وطبعا عملنا شهادات مرضيه علشان ميتفصلش من الكليه والحمد لله متفصلش وبرضه كلما ابوه انه يقعد وخصوصا ان ابنه التانى دخل صيدله وكنا عاوزينه يقعد مهو كلاهم ولدين واحد فى طب والتانى فى صيدله والباقى بنات يبقى يقعد والحمد لله على كده حتى علشان الواد التانى مش يبوظ زى الواد الاول اقال لا لا لا

السنه التالته نفس النظام سقوط وفصل من الكليه ده بالنسبه للى فى طب واللى فى صيدله سقط هو كمان والسنه دى اخد نهج اخوه بالظبط والله حاولنا معاهم هما الاتنين والله انا كنت بسيب شغلى ومذاكرتى وانا فى الدراسات العليا والف وراهم اشىء فى وكر اشىء فى شقه من ايهم وبما انى كنت صايع قديم وعارف كل المناطق دى لكن سبحان الله ربنا بعتلى من هدانى فى الوقت المناسب فكنت بحاول معاهم لكن العيال كانوا بيعملوا كده بالعند فى ابوهم لانه مرضيش يقعد معاهم ومرضيش يخلى مهم تقعد معاهم فعلشان كده فشلت معاهم فشل زريع انا وكل اللى حاولوا معاهم ومنهم ناس دعاه مشهورين بس للاسف على العموم ربنا يصلح حالهم ودلوقتى ابن خالتى اللى اتفصل من طب سافر البحرين مع ابوه وهو دلوقتى بيدرس it وربنا يصلح حاله بس برضه ابوه مرضيش يقعد حتى مع اخوه التانى اللى باظ او فى طريقة البوظان ؟؟

دى رساله الى كل واحد طلب ابنه انه يقعد معاه ومرضيش

[elfakhrany]

أنا والله من وجهة نظرى ان فعلا بتختلف من شخص لأخر

وأنا أؤيد كلام الأستاذ سهل جدا أنه حسب هدف الشخص وأنا عن نفسى أحب الوسطية والغربة ماهى الا محطة تطول كلما تبعد عن هدفك أو تظهر أهداف جديدة :wub:

[أحمد سيف]

انا شايف ياجماعه ان الوسطيه كويسه يعنى انا هقولكم على حكاية بن خالتى

ابن خالتى ده كان باسم الله ما شاء الله حافظ القران الكريم كله وكان حافظ 800 حديث على العموم هو اخد الثانويه العامه من البحرين وكان طالع الاول على البحرين وبعد لما رجع مصر دخل كلية طب بس ابوه مرضيش يخلى خالتى تقعد معاه واقال هو يقعد لوحده ويعتمد على نفسه وطبعا سافروا بعد الاجازه هم الكل ابوه وامه واخواته وسابوه لوحده الكل اقعد ينصح ابوه ياما يقعدوا هما الكل وتبارك الله فيما رزقك وبعدين دول 15 سنه سفر وانتوا الحمد لله حالتكم متيسره جدا جدا جدا ومعدتش محتاج سفر اقال لا مافيش حد يتكلم معايا فى موضوع القعده ده انا خلاص احنا نصاحناك وامرنا لله واقعد ابن خالتى فى بيت جدى وسبحان من غير حاله من انسان ملتزم وطالب فى كلية طب الى حشاش وبتاع كله وماسبش حاجه الا لما عملها وطبعا منجحش فى اول سنه ولما جه ابوه اقعدنا نتحايل عليه الواد نفسه يتحايل عليه انع يقعد برضه مرضيش يقعد واقله انا مش مقصر فيك انت بتصرف فى السنه بس مصاريف جيب اقد مصاريف عيله والسنه اللى بعدها مدخلش الامتحان اساسا لانه معرفش ميعاد الامتحان مهو كان مسطول ولا كان فى وكر من بتوعه !! وطبعا عملنا شهادات مرضيه علشان ميتفصلش من الكليه والحمد لله متفصلش وبرضه كلما ابوه انه يقعد وخصوصا ان ابنه التانى دخل صيدله وكنا عاوزينه يقعد مهو كلاهم ولدين واحد فى طب والتانى فى صيدله والباقى بنات يبقى يقعد والحمد لله على كده حتى علشان الواد التانى مش يبوظ زى الواد الاول اقال لا لا لا

السنه التالته نفس النظام سقوط وفصل من الكليه ده بالنسبه للى فى طب واللى فى صيدله سقط هو كمان والسنه دى اخد نهج اخوه بالظبط والله حاولنا معاهم هما الاتنين والله انا كنت بسيب شغلى ومذاكرتى وانا فى الدراسات العليا والف وراهم اشىء فى وكر اشىء فى شقه من ايهم وبما انى كنت صايع قديم وعارف كل المناطق دى لكن سبحان الله ربنا بعتلى من هدانى فى الوقت المناسب فكنت بحاول معاهم لكن العيال كانوا بيعملوا كده بالعند فى ابوهم لانه مرضيش يقعد معاهم ومرضيش يخلى مهم تقعد معاهم فعلشان كده فشلت معاهم فشل زريع انا وكل اللى حاولوا معاهم ومنهم ناس دعاه مشهورين بس للاسف على العموم ربنا يصلح حالهم ودلوقتى ابن خالتى اللى اتفصل من طب سافر البحرين مع ابوه وهو دلوقتى بيدرس it وربنا يصلح حاله بس برضه ابوه مرضيش يقعد حتى مع اخوه التانى اللى باظ او فى طريقة البوظان ؟؟

دى رساله الى كل واحد طلب ابنه انه يقعد معاه ومرضيش

ابن خالتك خذ الثانوية سنة كام ... أنا أصلي واخذ الثانوية من البحرين وكنت طالع الأول برضه ... بس الحمد لله الأمور مشيت معايا كويس رغم اني كنت عايش لوحدي تماما

[عنبو]

هو اخدها من اربع سنين او خمس اسمه مصعب ؟؟؟؟؟؟

[أحمد سيف]

هو اخدها من اربع سنين او خمس اسمه مصعب ؟؟؟؟؟؟

لا ده لسه فريش خالص ... يمكن حد من اخواني الصغيرين يعرفه

[fatfouta]

عارفين يا جماعة انا من ردودكم فرحت جدا لانى حسيت ان احنا المصريين ابتدا فكرنا يتغير وثقافتنا كمان ابتدت تتغير يعنى ثقافة التخزين لاى حاجة وان احنا نشيل اد كده عشان اللى جاى ده الحمد لله حاسه اننا كلنا بقينا متفقين ان دلوقتى لازم الواحد يعيش ويعيش ولاده علشان مايجيش يندم فى يوم من الايام

عارفين كان بابا الله يرحمه يقول مثل وهو (اصرف مافى الجيب ياتيك ما الغيب) وكان دايما يقولها بهظار وكانت امى ترد عليه بمثل تانى وتقوله (ال يا كوم لك يوم) يعنى اللى انت محوشة مسيرك يوم هاتحتاجله

المثلين عكس بعض تماما لكن اتعلمت من المثلين حاجات كتير

وفعلا بفرح لما الاقى الناس بتغير ثقافتها الخاظئة وفعلا على اد ما الغربة صعبة لكن بتعلمنا كتير وبتغير حاجات فينا يمكن تكون للاحسن كتير

لأ بصراحة أنا مش مع الكلام ده كده على إطلاقه

إحنا قلنا خير الأمور الوسط

ده حتى ده ضد أبسط مبادىء تربية الأولاد

أنا مستحيل أعيش ولادى فى مستوى ما أقدرش أعيشهم فيه فى مصر، الحمد لله أنا فى مصر مستواى المعيشى كان ممتاز جداً لأنى كنت أعمل فى شركة أجنبية، ولكن طالما حاجة ما تقدرش توفرها للأولاد على طول ما تعيشهمش فيها على طول لأنك بالتجارب ها تتعب جداً لما ترجع مصر.

وممكن ييجى يوم الأولاد يفتكروا إن أبوهم ضيع عليهم عيشة كويسة ومستوى معقول علشان كان عايش حياته ومش حاططهم فى دماغه.

وطبعاً أنا فهمت تعبير إن الواحد يعيش حياته يعنى الواحد ينفق كل دخله على الرفاهية ومايعملش أى حساب للمستقبل وعلى هذا الفهم بنيت كلامى.

أعرف رجل كان فى الخليج فى السبعينات وليس له عمل فى مصر.

دلع أولاده لأبعد الحدود حتى أنه كان يقضى كل أوقات فراغه فى رحلات وفسح وستايل حياة أعلى منه بكثير، لم يعلمهم أبداً خشونة العيش وتحمل المسؤولية.

بعد حداشر سنة غربة اكتشف أن السنين مرت بلا هدف ولازم يلحق نفسه فأخطأ خطأ شنيع آخر، ترك شقته الأصلية وكانت فى حى معقول لكن الأولاد مابقوش طايقين يعيشوا فيها فقد أصبحت مش قد المقام، واشترى شقة فى حى راقى جداً جداً بمصر، وأرسل أولاده للعيش فيها وبدأ رحلة التوفير.

طبعا الحى الراقى يعنى أصدقاء الأولاد من أولاد الأعيان ومتطلبات أخرى.

بقى هو يعمل ويرسل الفلوس وهم هنا يبعثروا، هم لا أحد يلومهم فهم يعيشون مثلما رباهم أبوهم.

بعد سنتين اكتشف أن أولاده أخلاقهم فسدت ومهملين دراستهم وكارهين المعيشة فى مصر وراميين كل اللوم عليه وعلى أمهم أنهم رجعوهم مصر.

وكانوا بيقولولى ده صراحة.

بعد مرور الثلاثة عشر سنة غربة نزل مصر مضطراً ولم يكن يخطط للنزول أبداً.

الأولاد الآن مثال للإستهتار وإتهام للأب دائماً بأنه مقصر فى حقهم وطالما مش قادر يصرف علينا بيخلفنا ليه والكلام ده.

والأب مع الوقت بدأ يفقد ما حققه، فهو يتنقل من عمل لعمل، يفتح محل وبعدين يفشل فيه فيقفله وباع سيارته.

أظن هو الآن يجنى ما زرعه من دلع أولاده فى الغربة.

ومش القريب ده بس

نماذج كثير لو حكيت فيها مش ها نخلص

بعكس نموذج آخر لا يضيع من ذهنى أبداً أبداً

رجل فاضل أستاذ دكتور فى الجامعة ولم يسافر الخليج ولا غيره،

عنده رؤية بعيدة المدى فى تربية الأولاد

له طريقة غريبة فى تربية أولاده وهذه الطريقة أثمرت رجالاً كنت أكون سعيداً وأنا أتحدث معهم لخلقهم وجديتهم ورجولتهم المبكرة جداً.

كان الرجل يبحث فى معارفه من يتوسم فيه خلقاً وطيبة ويطلب منه أن يأخذ الأولاد ليعملوا معه شهر مثلاً أو ثلاثة أيام فى الأسبوع أثناء عطلة الصيف.

لم يكن يشترط نوع العمل ولكن يشترط ألا يكون به إهانة ويكون به تحمل للمسؤولية. وكان هو يدفع رواتبهم.

وفى المقابل كان يرسلهم لممارسة السباحة فى النادى.

الأولاد الآن فى الجامعة ولكن شباب محترم جداً وبعيد جداً عن مشاكل الشباب المعاصرة -ربنا يحفظهم-.

فالموضوع مش إن أنا مرتبى ألف يبقى أعيش حياتى بالألف ولما يبقى عشرين ألف أعيش بالعشرين ألف، طب لو رجع ألف تانى ها تعمل إيييييييه؟ ها تقدر تعيش تانى بالألف!!

لكن لما يبقى ألف أعيش فى حدود الألف ، لما يبقى عشرين ألف، أزود شوية العيشة لكن أجهز نفسى لو رجعت للألف يبقى عندى مقومات المعيشة بالألف.

وطبعا الموضوع زى ما اتفقنا يختلف من واحد للتانى ومن أسرة للثانية حسب ظروف ومفهوم كل واحد

طب هو انا قولت حاجة يا محمد انا معاك فى رايك بس انت مافهتش كلامى كويس انا كنت بحكى بس

وكلمة نعيش ونعيش ولادنا مش معناها البزخ لا برضوا الواحد يبقى حكيم فى تصرفاته

[الباشمهندس ياسر]

عيشى و قضيها

محدش عارف هيموت امتى ؟؟

[لولا]

عيشى و قضيها

محدش عارف هيموت امتى ؟؟

انتا فين يا هندسه ؟؟

الواحد مفتقد الجو اللى كنت بتعمله بمشاركاتك الحلوه وروح التفاءل اللى عندك ..

بس ..

انتا شكلك مكتئب ولا ايه ؟؟

ليه بس كده ؟؟

كلنا حنموت بس بلاش نجبها كده ولا كده .. خير الأمور الوسط ..

وبعدين رتب امورك شويه .. لسه وراك جواز وبلاوى خضرا :wub: بلاش اقول زرقا عشان شكلك مش فى المود خالص :D

احيانا يا ياسر نمر بمواقف وازمات تسبب هزات عنيفه لدينا ..

وقد تتدخل لتغيير اساليب حياتنا ومفاهيمنا وقد تجعلنا نعيد ترتيب جدول الأولويات ولكن من العقل ان لا نترك نفسنا لحدود الحدث

نحن لا نعرف ما يخبئه المستقبل ..

ولكن انا معك من انصار فكره يجب ان نعيش كما ينبغى .. فقط بموازنه معقوله تتناسب مع الظروف والإحتياجات التى تختلف من شخص لأخر

لولا